ausbrechen czasownik bricht aus, brach aus, ist ausgebrochen uciekać, wydostawać się, wybuchać; aus dem Gefängnis / aus dem Käfig ausbrechen uciekać z więzienia / wydostawać się z klatki; ein Krieg bricht aus wybucha wojna; sich (DAT) einen Zahn ausbrechen złamać sobie ząb |
Streit der (PL die Streite, mst Singular) spór, sprzeczka, kłótnia, bójka, różnica zdań; wir hatten viel Streit często się kłóciliśmy; einen Streit schlichten łagodzić spór; ein wissenschaftlicher Streit spór naukowy; es war ein Streit um Worte to był spór o słowa; ein Streit brach aus/entbrannte spór wybuchł/rozgorzał |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 23-11-2023 23:55